ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

Τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί για να αντικαθιστούν τα ελλείποντα δόντια με τρόπο που να δείχνουν, να λειτουργούν και ο ασθενής να αισθάνεται όπως με τα φυσικά του δόντια. Ένας άνθρωπος που έχει χάσει τα δόντια του βάζοντας εμφυτεύματα αποκτά ξανά την δυνατότητα να τρώει όπως πριν, να χαμογελά με άνεση και αυτοπεποίθηση και να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές του υποχρεώσεις γνωρίζοντας ότι τα δόντια του δείχνουν απόλυτα φυσικά, και ότι το κόκκαλο στις γνάθους του δεν θα απορροφηθεί και η όψη του προσώπου του δεν θα αλλάξει.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μικρές βίδες τιτανίου που τοποθετούνται στις γνάθους, στη θέση των φυσικών δοντιών και παίζουν το ρόλο της ρίζας του δοντιού που λείπει. Το κόκκαλο συνδέεται με το τιτάνιο τόσο ισχυρά που αυτή η βίδα τιτανίου, δηλαδή το εμφύτευμα, μπορεί να στηρίξει πάνω της ένα τεχνητό δόντι. Με οδοντικά εμφυτεύματα μπορούμε να αντικαταστήσουμε ένα δόντι, περισσότερα από ένα ελλείποντα δόντια ή και όλα τα δόντια. 

Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται αφού προηγουμένως έχει προηγηθεί ο απαραίτητος ακτινολογικός έλεγχος που συνίσταται σε αξονική τομογραφία ή/και πανοραμική ακτινογραφία.

Η τοποθέτησή τους στην πλειονότητα των περιπτώσεων γίνεται με τοπική αναισθησία σε ειδικά διαμορφωμένη οδοντιατρική μονάδα. Συνοδεύεται από μικρό διάστημα μετεγχειρητικού οιδήματος και οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν στις καθημερινές δραστηριότητές τους άμεσα.

Η κλασική εμφυτευματολογία πραγματοποιείται σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο γίνεται η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στο οστό. Μετά από ένα χρονικό διάστημα 12-24 εβδομάδων (οστεοενσωμάτωση), που εξαρτάται κυρίως από τη χρήση ή όχι μοσχεύματος, πραγματοποιείται το δεύτερο στάδιο, που περιλαμβάνει την αποκάλυψη των εμφυτευμάτων και την έναρξη αποκατάστασης με την τελική προσθετική εργασία. Στο μεσοδιάστημα, χρησιμοποιούνται συνήθως προσωρινές κατασκευές, όπως γέφυρες ή μερικές οδοντοστοιχίες, για να καλύψουν τα κενά.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών είναι κατάλληλοι για αποκατάσταση με οδοντικά εμφυτεύματα. Υπάρχουν όμως ορισμένοι περιορισμοί που αφορούν είτε την παρουσία ή απουσία ικανοποιητικού όγκου οστού, είτε τη γενική υγεία, την τοπική κατάσταση των ιστών του στόματος και τη λήψη φαρμάκων από μέρους του ασθενούς.